kerst 2012

In de kerstnacht raakten 2 vrouwen slaags. De reden was poep op de stoep van een hond.

Een van de vrouwen moest zich laten behandelen ivoor een hoofdwond.

Een vrouw uit Hoogezand werd ergens in de stad Groningen tegen een muur geslagen.

Talloze inbraken bij mensen die ergens kerst vierden…

Zo maar 3 berichtjes uit de krant…Ik vraag me dan af, wat waren dat voor vrouwen? Waren het moeders die gezellig met hun kinderen, ouders, schoonouders gedineerd hadden, bij de kerstboom gezellig kerstliedjes gezongen hebben? En in de avond misschien gezellig gezelschapspelletjes gedaan hebben…En voor het naar bed gaan nog even de hond uit laten.

En dan loopt het uit de hand. Vreselijke ruzie over hondenpoep, het eindigt met aangifte bij de politie..

En dan de vrouw, op visite bij vrienden…woordenwisseling en bam…ook daar de politie ingeschakeld.

En dan de mensen die in hun huis een puinhoop terug vinden, en talloze dingen missen…

Getraumatiseerd, want men is in hun domein geweest, hebben in hun spullen gegraaid, en heel lang zullen ze niet de deur uit kunnen zonder angst en beven. Ik kan het weten, nog steeds kijk ik bij het naar binnen gaan door het raam of de tv er nog staat, en dat terwijl het al jaren geleden is dat er hier is ingebroken.. En deze mensen hebben dus ook de politie in moeten schakelen.

Hoe vieren de mensen Kerst die elkaar te lijf gaan, en de mensen die met andermans eigendommen thuiskomen? Niemand is uiteraard zonder zonde, maar dit soort dingen op Kerst roept vragen bij mij op. Hoeveel oprechtheid is er onder de mensen?

Er zijn een aantal redenen waarom ik geen Kerst vier…Maar de gezelligheid dan hoor ik je denken…dat was ook iets wat me vorige week gevraagd werd. Mijn antwoord: Daar heb ik geen Kerst voor nodig. Als ik gezelligheid wil nodig ik mensen uit, of ga ik zelf ergens naar toe. Het afgelopen weekend was hier het toppunt van gezelligheid..zonder Kerstboom, lichtjes of wat voor glamour dan ook…Zaterdag heerlijk gebruncht met zoon en schoondochter…in de middag geluierd met mijn schoondochter. Mijn zoon deed een klusje met mijn echtgenoot, en zijn er samen nog even op uit geweest..Daarna hebben we lekker genoten van een ovenschotel..In de avond triviant gespeeld en vreselijk gelachen met zijn vieren…daarna ging echtgenoot slapen en zoon ook, schoondochter en ik zijn blijven hangen tot half 3 in de nacht…de avond daarvoor was ik al blijven zitten met mijn zoon, die begon te quizzen en dan is het zo laat. Zondag gingen ze even op bezoek bij vrienden en om half 3 in de middag waren ze er weer…luisteren naar het voetbal en ondertussen wilden ze trivianten zonder bord, alleen maar de kaartjes, was weer lachen. Daarna hadden ze zin in patat met iets erbij..Lekker en gezellig, ze besloten nog een nachtje te blijven…Carcassonne met schoondochter gespeeld.

En zo werd het maandag, om 10 uur vertrokken ze weer naar huis. En wij om 11 uur richting Belgie. We hebben samen genoten, naarmate we ouder worden gaan we het steeds gezelliger samen krijgen, gaan we steeds minder dingen belangrijk vinden. Maar gaan we het ook steeds belangrijker vinden dat de ander zich ook goed voelt…Waar we vroeger stevige uiteenzettingen hadden, omdat we vonden dat de ander zich aan moest passen, en we van elkaar verwachtten dat we hetzelfde leuk moesten vinden laten we elkaar veel meer vrij in de dingen die we apart doen, en daardoor genieten we meer van de dingen die we samen doen.

Tenminste zo voel ik het. En daar waar ik vroeger het huis vol moest hebben met de Kerst, omdat het anders niet gezellig was, geniet ik nu van de gezelligheid, zonder opgeklopt gedoe.

En daardoor kan het ook op andere momenten gezellig zijn als we wel anderen om ons heen hebben. Kerst, zingen over en verlangen naar vrede op aarde. Ik heb daar die 2 dagen per jaar niet voor nodig. Het is een Utopie. Want in eigen kring kon ik de vrede niet eens bewaren, wat zal ik dan Kerst vieren?  Kerst 2012 was een mooie Kerst, vol vrede en harmonie in mijzelf. Kerst zoals Kerst voor mij moet zijn. Ik hoop dat het voor jullie allen, met of zonder boom het hetzelfde gevoel heeft gegeven.

20 kinderen

En de kinderen stapten in de vroege ochtend de schoolbus in, zoals elke schooldag.
De een had zich moeten haasten, de andere had rustig ontbeten, pratend met mamma over wat ze na schooltijd gingen doen. De een was stil in de bus, de andere schopte lol...
De leerkrachten waren er klaar voor, zich al verheugend op het weekend...
De school, hun veilige haven,  bezig met de kerstvoorbereidingen, het is immers Amerika en dat wordt groots aangepakt...misschien zongen ze hun Christmas carols, wie zal het zeggen?
En ineens klinke er schoten, en er zal voor hun nooit meer Kerstmis zijn...En diegenen die overbleven zijn levenslang getraumatiseerd.. En de moeders van de kinderen die gespaard bleven? Levenslang in onzekerheid...

Een van de moeders

Het is vroeg in de morgen,

Je maakt je wat zorgen

Wat je allemaal nog moet doen

Maar je geeft je kind een zoen

Een beetje vaag in je gedachten

Zie je je kind op de schoolbus wachten

Maar het is van goede zin,

En kordaat stapt ze in.

Het is net na de middag,

En net als iedere dag

Denk je vaag aan je kind

Dat haar school zo leuk vind.

De dag is zo heel gewoon

Maar plots: de telefoon

De wereld staat even stil

Je wankelt en geeft een gil

Een twintigjarige idioot

Schiet zomaar een aantal kinderen dood

Je krijst, en denkt aan je kind

Hoe je die  terug vindt.

Je hoopt, huilt, denkt en bid

Dat jou kind er niet bij zit

En nooit meer heb je de zekerheid

Van een kind in veiligheid

werkverschaffing

"Ver van huis, van vrouw en kinderen
Op Westerwolds grondgebied
Moet de werkman zwoegen, slaven
Daar zingt hij zijn wrekend lied
Onder de knoet van Dominee Buiskool
En de vloek van Beerenbrouck
En de hele kapitale bende
Daar zucht hij zijn gruwelvloek."*

dominee Buiskool werd burgemeester van Delfzijl, Rijksinspecteur van de werkverschaffing en werd de Mussolini van Groningen genoemd



Lezing over de hel van Jipsinghuizen.

Onderstaand een Gronings verslag wat ik maakte van deze avond, maar eerst een NL beschrijving waar het om gaat. Het Gronings is geschreven in de officiële Groninger spelling zoals bedoeld is door Prof. Dr Simon Reeker. Toalgenoten is de naam van onze Groninger club die we opgericht hebben nadat we de basis cursus en de cursus voor gevorderden gedaan hebben een aantal jaren geleden.

In de Ruiten-Aa staat in Jipsinghuizen een monument gewijd aan de werkverschaffing in Westerwolde. Initiatiefnemer voor de werkverschaffing was begin jaren twintig van de 20e eeuw Jan Buiskool (burgemeester van achtereenvolgens Vlagtwedde en Delfzijl en rijksinspecteur van de werkverschaffing). De werkverschaffing werd georganiseerd door de in 1924 opgerichte NV Vereenigde Groninger Gemeenten, waar uiteindelijk 50 Groninger gemeenten lid van zijn geworden. De werklozen werden per tram naar Jipsinghuizen gebracht om in de omgeving van het dorp de heide te ontginnen. Ze overnachtten in barakkenkampen. De werklozen kregen een aanmerkelijk lager salaris dan gangbaar was in de landbouw. Het was zwaar lichamelijk werk en veel van de tewerkgestelden hadden een opleiding genoten en waren er in het geheel niet aan gewend

10 december 2012    Toalgenoten.

Dizze oavend komt Cees Stolk, bekend schriever ons vertellen over de hel van Jipsinghoezen.

In t eerst geduilte zel hai t ain en aander vertellen en nao n klaine onderbreken vertoont hai zien dia’s en noa nog n onderbreken zel hai n verhoal veurlezen.

t Gait dizze oavend over de waarkverschaffen dij begon in 1924…Der was veul waarkelooshaid, minsen waren oafhankelk van steun. Jan Buiskool eerst dominee en loater burgemeester was de initiatiefnemer en Rieks-inspecteur van de waarkverschaffen. De bedoulen was dat t laand in de omgeven van Jipsinghoezen ontgonnen zol worden onder. Oet huil previnzie kwamen waarklozen, dij in barakken sluipen en doar ook te eten kregen. Al t waark werd zunder machines doan onder erbaarmelijk omstandigheden. Aigen schop mitnemen, ploetern mit kiepkare. 50 uur per week waarken, bespiedt deur stokmannen. Gain medische zorg, en gain roemte om te schaften of te schoelen tegen de regen. Veul minsen waren haard waarken nait gewoon, kregen aandouns…Mor ze mozzen deur, want aans werden ze schorst en konnen ze weer noar de steun, en werden ze ook doar nog kort. Der kwam ook controle in hoes, vonden ze n beetje zuker of aans wat luxe, den was der ook straf. Want in de waarkverschaffen werd ook sikkom niks verdaind. Op zoaterdagmiddag tegen ain uur konnen ze den noar hoes mit de tram…in Winschoot waaierde den alles weer oet want zai kwamen overal vot. Krougen bie t station werden op gegeven moment sloten op zoaterdagmiddag, te voak nam aine der n borrel op. t Eten  in de barakken en t schoonholden gebeurde deur de zogenoamde Keetvraauw. Zai was inwonend mit heur man, en mocht nait meer den 2 kinder hebben, kwam der n daarde denn kon ze vertrekken. De keetvrouwen kookten voedzoam eten, boontjessoep, stamppot, snert en graauwe aarten, mit genog worst en spek..botter op brood, en zuker mos extroa veur betoald worden. Schwertmann dij doar ooit te waarkstelt is zee: wie kregen dr gain sloage mor wie waren wel sloaven..De lonen waren vreselijk loag, Mor wel protesteerde kreeg schorsing en gain of minder steun. Wel waaigerde kreeg gain steun meer en kon noar de bedeling van t kerke of de aarmenzörg.

De 36 dia’s luiten ons van alles zain over t veurgoande. Wilhelmina kwam ook nog even veurbie, keetvraauw Bouman haar heur keet mooi opschierd, mor Köningin zol heurzulf nait west wezen as ze nait gaauw n andere keet oetkozen haar om te bekieken.

Ain Stokman hebben we zain, dij haar oardig wat macht over de waarkluu. De barakken van binnen en van boeten. t Is te veul om alles nog op te nuimen. Mor alles was zeer de muite weerd…

Op t lest haar Cees Stolk nog een humoristisch verhoal, t ging over sproakverwarring, hou n Hollander veur t eerst in aanroaken komt mit onze mooie toal, mit voaren, knuppels, bozzem, woar kommen ie vot? Stamppot mous, roegbainders…t was hom glad n Palternaksie…

Wie hebben een mooie leerzoame oavend had, en ik heurde n poar moal:  “Joa dat bouk goa ik lezen…de hel van Jipsinghoezen

tegenstelling

Ik ga hier een gedicht plaatsen wat ik vanmiddag gemaakt heb.

Maar vooraf  wat gedachten...

Het leven zit vol tegenstellingen. Wit en Zwart (met grijs er tussen) Sterk en Zwak. Licht en Donker. Leven en Dood. En zo zijn er nog honderden te vinden. Een heleboel van die dingen kunnen ook gemixt worden. Mijn schoondochter is een gemixt exemplaar omdat 1 van haar opa's Duitser was, de andere opa en ouders een Javaan, Hindu of Creool. Mijn zoon is blank, en dus als ze kindertjes krijgen zullen ze ook gemixed zijn. Als het tegen de avond loopt dan wordt het donker en doen we de schemerlampen aan... Als er oorlog is, snakken we naar vrede, daar zit niet veel tussen om te mixen, hooguit een wapenstilstand.. Leven en Dood zat ik aan te denken. Wat zit daar nou tussen? De dood hebben we allemaal mee te maken in ons leven, daar valt niet mee te dealen. Je bent niet half dood, of een beetje dood. Maar Leven daar kun je van alles mee. Je hebt zelf voor een deel het heft in handen betreffende je leven. Voor een deel wordt je gevormd door je jeugd, je puberteit en ook je genen spelen een rol. Verder ben ik ervan overtuigd dat je geweten een belangrijke rol speelt en daarbij ook je gedachten. En dat je zelf in staat bent om in jou omstandigheden zo prettig mogelijk te leven. Ieder mens heeft daar de KRACHT voor. Maar die moet je wel benutten.

Let op je gedachten: ze worden woorden.

Let op je woorden: ze worden daden.

Let op je daden: ze worden gewoonten.

Let op je gewoonten: ze worden een houding.

Let op je houding: het wordt je bestemming.

Dit zijn woorden van de Dalai Lama, niet dat ik daar een volgeling van ben. Maar het spreekt me wel aan.
Je bent wat je denkt...ik zal een voorbeeld geven. Ooit vertelde mijn schoonzoon dat hij en mijn dochter geen kinderen zouden "nemen" Ik was toen 43. Ik vond het vreselijk, en  kon nergens anders meer aandenken. En natuurlijk kwam ik vanaf dat moment alleen maar grootouders tegen, ik kon geen blad opslaan of het ging erover dat kleinkinderen zo leuk waren, dat het het leven zo verrijkt etc...en ja ik stortte in. Ik heb er zelfs nog even professionele hulp voor moeten hebben...
Laten we eerlijk zijn, als je maar vaak genoeg hoort dat Digitale TV zo geweldig is, dan duurt het niet lang of half Nederland heeft digitale TV.Als er vandaag een dringend beroep op je gedaan wordt om deze week op Opels op de weg dan lijkt het wel of  de halve wereld in een Opel rijdt. Dat is echt niet zo maar dat is ons brein (of onze geest) die gaat filteren en die gewoon de andere automerken minder toelaat.

En zo is het ook met positief en negatief denken. Als je alleen maar denkt aan wat niet goed is, dan zie je niet meer wat wel goed is. Dan blijf je er in hangen, en kom je niet meer in beweging en uiteindelijk wordt het leven zwaar. Niets is funester om te denken als: waarom ik? Je kunt beter denken waarom ik niet? Dat geeft de mogelijkheid om er wat aan te doen... Je kunt je afvragen: wat kan ik hier van leren...wat levert het me uiteindelijk op. Bijvoorbeeld: je zit in de tuin, lekker rustig een boek te lezen en dan moet de buurman ineens zijn gras maaien. Weg stilte en rust. Je kunt je er vreselijk aan gaan ergeren, uit je tuin verdwijnen en opgefokt maar te vertrekken naar het winkelcentrum. Je kunt ook even wat te drinken halen, een telefoontje plegen en dan weer naar de tuin vertrekken waar het weer lekker rustig is en je de stilte weer kunt "horen"
Het is dus niet een kwestie van iemand de schuld geven van wat jou gebeurt, zoals bv die mooie baan die je neus voorbij gaat, of je partner maar blijven verwijten dat hij niet attent genoeg is, of je kind dat niet vaak genoeg naar jou zin langskomt, maar denken: okay dit is allemaal niet leuk, maar wat doe ik ermee. Die baan heb ik niet gekregen, maar in de baan die ik er na wel kreeg heb ik toch wel erg veel plezier. Mijn partner is dan wel niet attent met cadeautjes enzo maar is wel erg handig. Mijn kind kan niet vaak langs komen maar van de af en toe momenten maak ik wel quality-time.

De meesten onder ons willen ook wel alles hebben wat de buren hebben...ook zo'n mooie auto, inrichting, luxueuze vakanties...dat kan je gedachtenwereld zo verzieken dat je volkomen ontevreden wordt. Maar weet je...hoe mooi alles ook om je heen is, wat je ook aan bezittingen hebt, hoe goed je man/vrouw ook voor je is..het is op den duur heel normaal voor je. Terwijl je eigenlijk je zou moeten focussen op hoe bijzonder dat eigenlijk is, het zou je moeten vervullen met dankbaarheid. Als je totdat inzicht komt boeit die mooie auto van de buren niet, zie je wel in dat die mensen ook heus nog wel wensen hebben...
Waar je aandacht aan geeft dat groeit...negatief maar zeker positief. Zoek dus positieve mensen om je heen..Ban diegenen die je alleen maar negativiteit naar je uitstralen, die je verdrietige of boze gevoelens bezorgen uit je leven, want het brengt je niks...
Even over mezelf, ik ga opa's en oma's niet uit de weg...zij bezorgen me geen negatieve gevoelens. Mijn zwagers, en schoonzussen zijn de laatste jaren opa en oma geworden, ik heb me met hun verheugd...Omdat ik in de loop der jaren geleerd heb tegenover een negatieve gedachte een positieve gedachte te zetten. Het heeft de spreekwoordelijke bloed zweet en tranen gekost,maar het is gelukt. Ik ben geen heilige, maar onlangs kwam mijn vroegere buurvrouw hier om te vertellen dat ze oma werd, en ja de eerste gedachte was: zij wel...maar bijna automatisch dacht ik erachter aan: maar haar man is wel gestorven op 56 jarige leeftijd.
Overigens krijgt mijn nieuwe buurvrouw deze maand een baby, (ze hebben al een zoontje van 1,5) en ik ben er van overtuigd dat het iets aan mijn leven toe gaat voegen. Ik ben nu 60, en van plan om de jaren die me nog resten, gelukkig te zijn met wat ik heb en met wat ik kan.

In ieders leven tegenslagen
je kunt er niet omheen.
Je kunt er over klagen,
je voelt je soms alleen.

Alleen om er tegen te vechten
alleen in bittere strijd
Soms een ruzie beslechten
en je voelt alleen maar spijt

Om dingen die je hebt verloren
om een geliefde die ging
Soms kan niets je bekoren
nare herinnering

Toch is er ook het positieve
als een bloem die bloeit
Weg met het negatieve
energie dat groeit.

Zet de ups tegen alle downs
nieuwe mogelijkheid
Kijk naar de lachende clowns
zodat de pijn verglijdt.


5 dec. avt