internet en bankieren

Toen ik een kind was kwam mijn vader eens in de week thuis met een bruine enveloppe, en daar zat het weekloon in. Dat geld werd verdeeld voor alle lopende kosten. Er zijn natuurlijk al heel lang Banken maar die waren volgens mij voor de rijkere mensen.

Eens in de week of maand  kwam de ziekenfondsbode langs, de huur ging je brengen en voor gas en licht  had je munten nodig, om de gasmeter te vullen zodat je weer kon koken en licht had. Er kwam iemand voor langs om de muntkastjes te legen. Water was gratis.

De kruidenier kwam het boodschappenboekje ophalen en op zaterdag werden de boodschappen gebracht. Ik herinner me dat er een half pond meelkoekjes en een half pond “zondagse”koekjes bijzaten.

verder geen bijzondere dingen. Het ging om koffie, thee, boter, suiker, zout,  zeep, wasmiddel, nootmuskaat en peper. de groente werd bij de groentenboer en vlees bij de slager gehaald. De enige luxe was op zaterdag een fles gazeuse en een half pond dop pinda's. Ik was een jaar of 6.

Bij ons in Alblasserdam kwam de VeGe winkelier,en ook later in Hoogezand  was dat weer het geval. Kroeze uit Martenshoek, zijn dochter overleed in die tijd, niet lang nadat ze bevallen was. De zoon van Kroeze heeft hier altijd een kapsalon gehad maar zal ondertussen ook met pensioen zijn..

Maar toen waren we in de jaren 60 beland en was er al meer luxe. De supermarkt A&O opende zijn deuren halverwege de jaren 60 en daar werden ook diverse dingen gehaald.

Verder was er een buurtwinkel en ik herinner me buurvrouwen die dan eens in de week betaalden wat ze opgehaald hadden. Er was zelfs een buurvrouw die mij als kind van een jaar of 5 er heen stuurde, briefje meegaf waarop de naam van mijn ouders stond, hele rel geweest…ik herinner me dat er eens een meisje kwam met advocaatsmaak toffees, ze deelde er heerlijk vanuit, later bleek dat ze zogenaamd voor mijn moeder gekocht waren. Ik herinner me nog haar moeder, die vreselijk boos was, ze nam het kind mee naar huis, en ik moest voor het raam staan om te kijken hoe ze het kind alle hoeken van de kamer liet zien…Hoe dan ook bankrekeningen had men normaliter niet in de jaren 50. Toch had ik vanaf dat ik naar de kleuterschool ging een spaarbankboekje. Op maandag nam je een kwartje mee naar school, daar kreeg je een zegel voor en hoe het dan verder ging weet ik niet. Wel weet ik dat je met je boekje en geld naar het postkantoor kon gaan om  het er bijgeschreven te krijgen. Eraf halen kon een kind natuurlijk niet.

Anno nu kom je nog amper met je geld in aanraking, een klein gedeelte van het salaris neem je op om eventueel je boodschappen te betalen, parkeergeld, en misschien een drankje op een terras en dat is het wel zo’n beetje. De rest gaat met het plastic kaartje of door overmaking.

We zijn dus compleet afhankelijk van de banken geworden…Internetbankieren is zo langzamerhand een must. Tja, je kunt je geld moeilijk in huis bewaren, want als er ingebroken zou worden of er breekt brand uit dan ben je het kwijt. En er is geen plek te bedenken waar het veilig is voor inbrekers. Die oude sok is dus allang verdwenen. Bovendien vang je nog wat rente bij de bank, al is dat maar een luttel bedrag meer.

\

 

Maar nu met die cyberaanvallen, vraag ik me af, hoe veilig is veilig? Ze hebben nu dus laten zien dat er zomaar geld van je kunt verdwijnen, of dat er ineens heel veel geld op je rekening kan staan. In principe moet het dus ook mogelijk zijn dat dat half miljoen dat van de week voor 20 minuten op iemand zijn rekening kwam te staan, ook daadwerkelijk kan verdwijnen op de rekening van zwaar criminelen, even doorsluizen naar een bv Zuid-Amerikaans land en klaar is Kees…

Hoe dan ook, het is toch handig om contant geld bij je te hebben, als er niet gepind kan worden kun je in ieder geval nog het meest noodzakelijke aanschaffen…