06 april op 07 april 2005 -
11 april 2005 -
22 april 2005 -
29 april 2005 -
Omgebracht en begraven door Richard, •Melding van vermissing van Claudia, en haar
dochtertjes Marieke en Charlotte, •Aanhouding van Richard, •Begrafenis van Claudia, en haar dochtertjes
Marieke en Charlotte, en een stille tocht.
Onder het strijken vandaag naar de documentaire gekeken, en daarbij het immense verdriet van haar moeder gezien. Een kind verliezen is verschrikkelijk, maar je kind en je kleinkinderen te verliezen doordat je schoonzoon die al 14 jaar deel van je leven uit maakt ze ombrengt dat moet toch niet te verteren zijn.
Na 5 jaar is het leven en dat van velen om die moeder heen finaal kapot. Daar sta je dus eigenlijk nooit bij stil. Je hoort van een dergelijk gezinsdrama, vindt dat op dat moment vreselijk en gaat weer over tot de orde van de dag. Maar het is niet alleen het verlies waar je kapot van bent, maar ook het totaal anders in het leven te komen staan. En zeker door de rechtsgang… ten tijde van het hoger beroep (in eerste instantie was er levenslang geëist), waar de ouders te horen kregen dat het op 20 jaar met TBS gezet is. Waar en passant aan de moordenaar gevraagd werd of het nog wel ging? En of hij wel een lunch pakket bij zich had. Waar de psychiater vond dat de man nog een kans moest hebben, zodat hij nog weer een leven op kan bouwen met eventueel kinderen.
De moeder is een gesprek aangegaan met de moeder van de moordenaar, want in 14 jaar is daar ook een band mee opgebouwd. Deze moeder zei uiteindelijk ik haat mijn zoon maar ik hou ook van hem. De eerste moeder kon dit nog wel aan, maar dat deze moeder haar zoon wekelijks op zoekt ging haar begrip te boven. Uiteindelijk waren het ook haar kleinkinderen.
Onvoorstelbaar wat deze uitzending bij me teweeg bracht. De vermoorde vrouw hield ontzettend veel van haar man, tot aan het laatst. De man leidde al jaren een dubbelleven met meerdere minnaressen tegelijkertijd. Niemand in zijn omgeving kon het geloven… en het rechercheteam was met stomheid geslagen toen bleek dat de vader het gedaan had, zijn vrouw en kinderen begraven heeft, naar huis is gegaan om zich te verfrissen, zijn kinderen ziekgemeld heeft op school en daarna naar het werk gegaan is om daar flirterig te chatten met een collega. Onvoorspelbaar dat de moeder en oma nog kan geloven in een god….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten