10 geboden

 




















De tien geboden…wie kent ze niet? Nou ja er zullen er genoeg zijn die ze niet allemaal kennen daarom zet ik ze maar even op een rijtje. Ik moet er wel bij zeggen dat ze er voor de joden, katholieken en de protestanten er net allemaal iets anders uitzien. Ook de Islam kent de 10 geboden, iets aangepast en een iets andere volgorde. Christenen bv vieren de zondag, Joden de zaterdag en de Islam de vrijdag…

Ze zijn 3x op een rijtje in de Bijbel te vinden. In Exodus hoofdstuk 20, in Exodus 34 en in Deuteronomium 6. Om het maar een beetje eenvoudig te houden ga ik uit van de Nederlands vertaalde Bijbel die hier over het algemeen in de kerk gebruikt wordt.

Mozes, die zowel door de Islam als de Katholieke Kerk en het Jodendom erkend wordt, schreef de 10 geboden op 2 stenen tafelen…
De wetenschap weet ondertussen ook dat Mozes bestaan heeft, net als Jezus. Maar natuurlijk weet niemand het rechte van de de hele Bijbel. Maar de 10 geboden zijn duidelijk En of je nu wel of niet in de Bijbel geloofd, we hebben allemaal met die geboden te maken, want een aantal ervan worden ons ook opgelegd door de politiek.

1.  Ik ben de Here uw God, die u uit Egypte, de slavernij heeft bevrijdt.Vereer naast mij geen andere goden.

2.  Maak geen godenbeelden, geen enkele afbeelding van iets dat in de hemel hierboven is of van iets beneden op aarde. Of in het water onder de aarde. Kniel voor zulke beelden niet neer, want ik de heer uw God, duld geen andere God naast mij. Voor de schuld van de ouders laat ik de kinderen boeten en ook het derde en vierde geslacht wanneer zij mij haten.

3.   Misbruik zijn naam niet want wie zijn naam misbruikt laat hij niet vrijuit gaan

4.   Houdt de Sabbat in ere. Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de       zevende dag is een rustdag gewijd aan God

5.   Toon eerbied voor uw vader en uw moeder.

6.   Pleeg geen moord

7.   Pleeg geen overspel

8.   Steel niet

9.   Leg geen valse getuigenis af

10. Zet uw zinnen niet op het huis van een ander, van zijn vrouw of wat hem ook toebehoort…
Sommige zinnen zijn iets langer, maar niet echt essentieel voor het geheel…
Ik leef niet volgens de 10 geboden…ik heb niks met gebod 1 en 2….Ik ben er als klein kind mee opgevoed, zondagschool en kerk. Niet zozeer door mijn ouders als wel door mijn grootouders. Toen ik jong was heb ik vele kerken en stromingen bezocht. Veel in de Bijbel gelezen. Maar in geen enkele kerk/stroming God gevonden. Wat ik er wel vond in het algemeen, waren een hoop leringen en dogma’s. Geschriften naast de bijbel. Maar wat ik erger vond was dat ik zoveel onechtheid tegen kwam .Hele generaties die Hervormd of Gereformeerd waren en dat werd gewoon gevolgd omdat het nou eenmaal zo hoorde…Men stemde indertijd CDA omdat de dominee dat zei: “en die zou het wel weten, hij had ervoor gestudeerd”(woorden van 1 van mijn grootmoeders.) De andere stemde ook CDA maar dan omdat de C Christelijk betekende. Hoe dan ook, gelovig was ik, maar ik kon het kerkelijke leven niet verenigen met de Bijbel, er gebeurde teveel wat niet strookte…En ik kom het nog steeds tegen….Natuurlijk kan een kerkelijk mens niet zonder zonde leven….

Maar eerbied voor vader of moeder zou toch moeten kunnen, ook al ben je het niet met ze eens, je kunt ze toch op zijn minst respecteren? En hoeveel grootouders zijn er niet die hun kleinkinderen niet zien, terwijl ze wel met diezelfde kleinkinderen in de kerk zitten…Onlangs werd bekend dat iemand die een vooraanstaand lid van de kerk was, jaren geleden een meisje verkracht en vermoord had. In die zelfde tijd sloeg een dominee een andere dominee dood…Stelen komt in alle lagen van de bevolking voor, ook bij christenen en niet christenen…en laten we het overspel niet vergeten…komt ook overal voor. Net als jaloezie waar het laatste gebod over gaat. 1


En toch zijn er christenen die bewust kiezen voor God, niet omdat vader en moeder gelovig waren, of omdat ze een gelovige partner hebben. (Die vind ik trouwens het ergste…je vriend is katholiek, dus jij wordt het ook maar, dan volgt er een echtscheiding en de volgende vriend is gereformeerd, dus dan maar naar die kerk) Nee, echte christenen zijn er, mensen die met hart en ziel geloven. Niet alleen op zondag, maar de hele week. Ik lees vaak blogjes van gelovigen, diep respect…


Ik ben gewoon een zondig mens…ik geloof in goed en kwaad. Ik probeer om niet Gods naam te misbruiken, ik kniel niet voor beelden, op zondag ben ik gewoon thuis, maar dat is zo gegroeid, ik ga hoe dan ook in ieder geval niet winkelen, ik steel niet, ik moord niet, overspel is mij gelukkig vreemd, ik lieg niet, hoewel er aan mijn geloofwaardigheid vooral door hen die zich christelijk noemen nog wel eens getwijfeld wordt. En jaloezie is me geheel vreemd…ik hoef niet dat gene wat een ander allemaal aan materialisme heeft. Wat ik graag wil hebben koop ik als de middelen er voor zijn. Geloven, het woord zegt het al….het is geen zekerheid.

 Zekerheid is wel: Als we ons allemaal aan de 10 geboden zouden houden, we in een wereld van vrede leven. Wat een genot zou dat zijn..

verrassing.

Het moge duidelijk zijn...ik ben geïnteresseerd in geschiedenis. En zeker ook wel in mijn eigen familiegeschiedenis. Toen mijn ouders en grootouders nog leefden had ik er totaal niks mee. Maar hoe ouder ik wordt hoe meer interesse er gaat komen.

Als kind van een jaar of 7 heb ik de broer van mijn oma ontmoet, de oom die net als een van zijn oudere broers al op heel jonge leeftijd uit haar leven verdween. Deze oom kwam terecht in Amerika, toevallig omdat de eerste wereld oorlog uitbrak, hij vaarde op een duits schip, en wilde niet voor Duitsland vechten en is gedrost. Dit weet ik nog maar sinds 2009. Ik heb nooit anders geweten dan dat mijn oma een broer en een zus had. Totdat een oudtante me jaren geleden vertelde dat er nog een broer was, die was weggegaan en niemand had ooit iets van hem weer gehoord. Ik ben gaan zoeken, en dank zij de DTB boeken van Midwolda (Oostwold) kwam ik er achter dat het gezin op het moment dat mijn overgrootmoeder in `1899 stierf, er 7 kinderen waren. 2 ervan zijn overleden in 1905, een tiener en een peuter, beiden meisjes. 1 broer (Dietert) stierf in 1925. Maar waar was de tweede zoon gebleven...Men dacht ook in Amerika. Omdat ik  contact had in Amerika, met een nicht in de derde lijn, waar ik als tiener al mee correspondeerde kreeg ik van haar gegevens waar overigens heel veel niet van klopte, maar nadat ik zelf in Amerika geweest was kreeg ik ineens van allerlei mensen mails met info maar ook vragen...En ineens zat er iemand bij die vermelde dat de verdwenen broer al in 1941 gestorven was in Zutphen.. Hij was dus meer dan 25 jaar niet in contact geweest met de familie, en zijn vader (mijn overgrootvader) stierf in 1945 zonder iets te weten...Vorige week kreeg ik een mail van iemand met gegevens die heel ver terug gaan, met de vraag om te checken wat er fout was...en ik gaf hem de info die ik had. Want hij had ook de hele lijn vanuit Duitsland waar de eerste Grimmius (eigenlijk was de naam toen nog anders) die ik kende geboren is. Heel interessant.
Maar wat nu zo geweldig is is dat hij een gescande foto stuurde van mijn overgrootouders...
Ze staan er op met hun 2 oudste kinderen... de jongste is dus "the missing person" De foto is niet duidelijk, toch vind ik dat de jongste op mijn broer lijkt toen die die leeftijd had.

Mijn overgrootmoeder trouwde toen ze 17 was, en stierf op haar 31e. Mijn oma was toen 4 jaar, en ze vertelde me 88 jaar later dat ze haar moeder nog zo voor de geest kon halen. Maar ze vertelde ook dat haar vader hertrouwde met een vreselijke vrouw, die 4 kinderen had en samen kregen ze er ook nog een stuk of 10... Geen wonder dat ze op haar 16e met mijn opa "regelde"dat ze moest trouwen ...Geen wonder dat er 2 jongens met de noorderzon vertrokken...

Ik heb in Amerika in 2009 gelogeerd bij de beide dochters van de Amerikaanse oudoom, en daar zijn geschiedenis leren kennen...getrouwd met een vrouw die niet voor de kinderen zorgde, een jongen en een meisje... hertrouwd en toen nog een dochter gekregen. De ene dochter is nu rond de 90 en bijzonder kras, geeft iedere dinsdag nog een rondleiding in een museum en maakt in haar vrije uurtjes prachtige quilts...haar man leeft nog. De andere dochter is bijna 80, en ook nog erg kwiek, ze is sinds 2 jaar weduwe. Hun broer overleed in 1982. Hij is de vader van het meisje waar ik als tiener mee correspondeerde..dat meisje is nu over de 60, net als ik. Toen haar dochter 17 was is die hier 4 maanden geweest. Raar idee, wat ons bindt is die ene vrouw, die maar 31 jaar is geworden...

De man die me de foto stuurde is een achterkleinzoon van Harm Berend Grimmius en Etjen Tjakkes.
Zoon van devrouw van bijna 90. Hij was of is misschien nog wel chirurg, heeft 9 broers en zussen die over heel Amerika verspreid wonen...