de dag is nooit zo nat of de zon schijnt altijd wat.

Pagina's

vrijdag 26 oktober 2012

topper van 12 jaar




En dan zit de lagere school erop…
Middelbare scholier. Wat klinkt dat groot.
Vanaf de peuterschool op 4 km afstand van je huis in Borger naar school. Eerst gebracht, maar toen je zusje en broertje nog gebracht werden koos je er voor te gaan fietsen.
Moeiteloos van klas naar klas…altijd mooie cijfers, en je hoeft er niks voor te doen, heel anders dan je zusje, 2,5 jaar jonger, maar veel moeilijker om een goed cijfer te halen en ook meer moeite met de omgang met medeleerlingen.. In groep 8 moet je kiezen welke school je wil gaan volgen…wordt het een school in dezelfde plaats of een school 22 km verderop. Je hebt inspraak, en gaat met je moeder diverse scholen bezoeken. En het wordt een school 22 km verderop..Je weet ook dat je dagelijks dat stuk moet fietsen maar vindt dat geen probleem en als je eerst naar de plaats van de vorige school fietst dan is er een hele groep die met je mee fietst..Maar nu weet je al dat er straks mensen afhaken om met de bus te gaan als het koud en guur wordt. Jij weet heel zeker dat je wil blijven fietsen, maar je moeder denkt aan sneeuw en gladheid, en ziet het niet zitten dat je alleen gaat. Je bent ook nog maar 12.

Het eerste cijfer waar je mee thuis komt is een 9, en ach je bent niet anders gewend. Maar dan is het tweede cijfer een 7. Sip kom je binnen, en vertelt het je moeder die er heel nuchter op reageert..En dan kom je met een lijstje franse woorden, alle woorden goed maar ja de lidwoorden die er voor moeten staan niet. Goh zeg je, dat zal ik dan moeten leren…Tja zegt zijn moeder: dat ben je niet gewend, al die negens en tienen van de lagere school waaiden je zo maar aan. Maar dit is een gymnasium en dat vraagt wel even iets anders…en bij zichzelf denkt ze: Ja jochie dat zal wennen worden..En nu is het al herfstvakantie, maandag weer die 22 km fietsen. Ik denk, een jongen die ervoor kiest om iedere dag 22 km (4 extra heen en terug om samen met anderen) te fietsen) die redt het wel. 

donderdag 25 oktober 2012

doelen






Als je jong bent wil je je nooit alleen voelen,
In je jonge volwassenheid stel je vele doelen
Je weet al heel jong dat je ergens bij wil horen
Bij dat te bereiken laat je je nergens door storen
Behalve dan door het leven dat je leidt
En meer dan eens neem je weer afscheid
Van het doel dat je niet kunt bereiken
Je moet verder dan het oog reikt kijken
En dan, ineens is je leeftijd middelbaar
Ineens ben je met het zoeken helemaal klaar
Je voelt, je weet, je hebt en denkt: Ik leef
En simpel geluk, dat is waar ik naar streef.
Het is uit met het jagen naar al die doelen,
Geluk kan ik in hele kleine dingen voelen.

gemaakt op 25 oktober..
foto in september bij de afscheiding tussen ons en de buren

woensdag 24 oktober 2012

rassenhaat


Waren we niet allen mensen,
In een ongelijke strijd
Hadden we niet allen wensen,
In die ellendige oorlogstijd.

 Waren we niet allen Joden
Of iemand uit het verzet,
Moesten ze echt zoveel doden
Soms zomaar tegen een muur gezet

Waren we niet allen mensen
Jehova getuige, of Zigeunerras
Hadden we niet dezelfde wensen
Dat de oorlog afgelopen was

Zoveel jaren later, mensen
Is er nog steeds een rassenhaat
Zijn er nog steeds van die wensen
Dat het voorgoed over gaat

anneke...geschreven op 24 oktober 2012
                nav het journaal, roma en sinti memorial in berlijn

foto van het internet...



weet jij wel wat je eet?



Het is in de jaren 60…
Men begon het voedingspatroon te veranderen.
De oer-hollandse keuken begon langzamerhand te verdwijnen..
Het begon met de macaroni, de italiaanse gastarbeiders leerden ons het gebruik hiervan, en al snel pasten we het een beetje aan, boterhamworst, uien, beetje tomatenpuree en klaar was het.
Men begon langzaamaan te wennen aan andere voedselgewoonten. Zo stapten veel mensen over op margarine en dan de plantaardige , in plaats van roomboter. Unilever deed er alles aan om de smaak lekker te maken, het moest nog wel smaken naar roomboter. En zo raakten we aan de Planta…dat wil zeggen een gedeelte van Nederland. Mijn familie hield het bij Blue Band.

Mensen kregen ineens overal pukkeltjes.
Koorts kwam opzetten.
Het begon met een paar doktersbezoekjes, maar enige dagen later liep het storm bij de huisartsen. En niemand had enig idee waar het wegkwam.
Men begon oorzaken te zoeken..en kwam uit bij het voedsel.
Er was een gezin waarbij men Planta margarine gegeten, een kind niet en die was gezond.
Er was dus duidelijk een epidemie, en de Voedselgezondheidsdienst werd ingeschakeld..
Het bleek dat 15%  van de bevolking Plantamargarine gebruikte, het merendeel werd ziek.
Lag het misschien aan de aroma die gebruikt werd om aan de margarine een roombotersmaak te geven? Unilever deed snel onderzoek en het bleek aan een emulgaat te liggen dat het spatten bij het bakken voorkwam. Alle Planta werd snel uit de winkels gehaald.
Ondertussen werden de mensen die het hadden steeds zieker..Er zijn zelfs 3 a 4 mensen overleden, maar deze mensen hadden een lage weerstand.

In eens bleek dat niet alleen de Planta niet ziekte verwekkend was maar ook bv ook de margarine van de AH..wat bleek nu? Als men bij Unilever teveel Planta had, men gewoon de margarine gebruikte en kwam er een ander papiertje omheen.

Ondertussen bleek dat in Duitsland 2 jaar geleden iets soort gelijks gebeurd is…en dat men gewoon doorgegaan is met de emulgaten.. Maar na de epidemie in Nederland is het emulgaat eruit gehaald…

De moraal van dit verhaal…je weet niet wat je eet…
Kijk naar de zalm affaire van kortgeleden.
Ik heb ooit even in een koekjesfabriek gewerkt..van der Heul op vrijdag werd de verpakking gewisseld voor een Albert Heijn verpakking…

Sinds 1960 is het toevoegen van emulgaten alleen maar verhoogd, natuurlijk is de waakzaamheid ook verhoogd. Maar er komt zoveel uit het buitenland hier dat het haast niet anders kan of we nemen een risico voor onze gezondheid.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

dinsdag 23 oktober 2012

gedicht





Inspiratie
concentratie
even niet bij mij

Liefdeloosheid
hopeloosheid
het is zo dicht bij

Geschiedenis
diepe treurnis
altijd in de buurt

Herinneringen
oplevingen
depressie voorbij

foto gemaakt in de Orchidëeenhoeve in Luttelgeest.

maandag 22 oktober 2012

Italie...wachten op het bruidspaar juli 2010




boer zoekt man...

De TV biedt ons talloze programma's om ons te amuseren, onze kennis te verrijken, om ons te ontspannen bij een quiz. En waar de een lyrisch van wordt krijgt de ander soms braakneigingen.
Ik hou zelf erg van programma's zoals Spoorloos, Grenzeloos verliefd, Ik vertrek. Maar ook van documentaires over bv het Jodendom, Turkse gastarbeiders die hier ooit hun vrouw naar toe haalden, en het leven van die vrouwen hier met eeuwige heimwee naar dat wat ze achterlieten.  Nu ik door ziekte wat meer aan huis gebonden ben kijk ik meer TV dan in de voorgaande jaren. En zo kwam ik ook weer bij Boer zoekt vrouw terecht op een middag toen we pas programma gemist konden kijken... ooit had ik het eerste seizoen voor een gedeelte gezien, maar het is niet echt mijn soort "geniet" TV....
Maar nu dus op een middag wel kijken, en het intrigeerde me...een boerin die een man zoekt, en een boer die een man zoekt. Niet helemaal te rijmen met de titel van het programma, maar goed het is 2012 en alles moet kunnen.

En natuurlijk, als je dan al eens ergens bent, praat men over het programma...en het brengt discussies met zich mee. Ik ben zelf nogal van Leven en laten Leven.. ik zal nooit iemand afkraken om de geaardheid, of om het geloof. Iemand zei: Ik ben gelovig, dus ik keur homofilie af...maar deze persoon vond ook dat het een mode verschijnsel was.. Ik persoonlijk vind dat een homo als zodanig geboren kan worden... En ja, het is niet bijbels...althans niet oud-testamentisch. Maar daar staan zoveel wetten en leringen in, die dan in het nieuwe testament als verloren kunnen worden beschouwd, omdat Jezus op de wereld zou zijn gekomen om al die wetten te vervullen...ik laat hier even in het midden wat mijn eigen geloof al dan niet is.. Maar zaterdag kregen we het over de weiger ambtenaren...Dat die ontslagen moeten worden, en wat het gezelschap waar ik in verkeerde onzin vond... Ik ook trouwens, wanneer iemand een geloof aanhangt waar het niet mee te rijmen valt, moet men toch kunnen weigeren, er zijn toch zat ambtenaren die wel homoparen in de  echt willen verbinden? Een ander riep: het staat in de wet...okay, maar laat het dan gelden voor nieuwe ambtenaren. Waarom moet het altijd zo moeilijk als het ook makkelijk kan?
Dus: boer zoekt man moet kunnen, leven en laten leven toch? Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat mannen die mannen en vrouwen die vrouwen zoenen (op een bepaalde manier) me toch een beetje ongemakkelijk gevoel geeft...ouderwets? Of het toch niet natuurlijk vinden? Ach eigenlijk vind ik het hele programma van boer zoekt vrouw niet natuurlijk....wel leuk is dat Jeannet, de misschien toekomstige vriendin  
van de horkerige boer Aad hier vlak bij mij woont...dat maakt t dan nog wel even spannend...

foto spreuken engels












weer gaan bloggen

Ik wil weer gaan bloggen...
Het is alweer een eeuwigheid geleden dat ik hier was..ondertussen is er natuurlijk van alles gebeurd..
Ziekte, verdriet maar zeker ook vreugde.
Alweer een jaar geleden hebben we een maand in Suriname doorgebracht en er een fantastische bruiloft gevierd van Brian en Immanuella. Het verblijf daar was onvergetelijk...wat een ander land dan bv Brazilie, een buurland waar we in 2004 waren. 
Suriname zo mooi, zo rijk aan grondstoffen, m.aar ook zo arm als sommige mensen daar zijn...
Ik ga daar binnenkort over bloggen, maar ook over andere dingen.