bevalling

Vandaag is het precies 34 jaar geleden dat ik in het ziekenhuis opgenomen werd. Het kind wat ik bij me droeg was onderontwikkeld, en dat wou men wel precies even bekijken....Leuk was dat niet, want ik was de maandag erop jarig. Maar ja, om er met de kerst te liggen was ook geen optie.
Op zaterdag 27 november voelde ik me akelig, en toen het middagbezoek weg was kwam er een arts en om 2 uut lag ik aan een weeenremmend infuus want: het kind wilde komen, maar dat kon niet vanwege het lage gewicht.
Ik zou er wel misselijk van worden en ja dat is ook gebeurd. In de nacht had ik zeurende buikpijn, maar zei de nachtzuster, het zijn geen weeen. Op zondagochtend, toen de ochtenddienst kwam heb ik gevraagd om een arts, en ja hoor: Mevrouw uw kind wil komen, het laat zich niet tegenhouden. Paniek alom. Om 8 uur lag ik op de verloskamer, en om kwart voor 10 was er dan een dochter. 45 cm lang, en net 4 pond aan gewicht. En dus vierde ik mijn 24e verjaardag als moeder. Men had me op de klasse afdeling gelegd, want het kind was in de kinderkliniek. Het was grandioos. Maar na 5 dagen kon ik alleen naar huis. Op de eerste kerstdag was er ineens dat telefoontje wat het hele leven veranderde: U mag haar komen halen. Bijzonder, een kind verwachten rond de jaarwisseling, dat geboren wordt een dag voor je verjaardag en dan ook nog als kerstsurprise thuiskrijgen.
Zondag wordt ze 34...