de dag is nooit zo nat of de zon schijnt altijd wat.

Pagina's

maandag 22 september 2014

herfst en leven















Even gekeken op WIKIPEDIA, en ja het staat te gebeuren, ook al hebben we lekkere zonnige dagen achter de rug. Vanwege een aantal prive dingen en natuurlijk de "drukke"zomer kwam er weinig van het bloggen. maar hier ben ik dan weer eens.

De herfst loopt (ten noorden van de evenaar) bij conventie van 21 september t/m 21 december. Het astronomisch bepaalde begin van de herfst is de herfstnachtevening en is tot nu toe nog nooit op 21 september gevallen, maar altijd rond 23 september (op het noordelijk halfrond en rond 20 maart op het zuidelijk halfrond). De zon gaat dan door het herfstpunt en de dag en de nacht zijn nagenoeg even lang. De herfst eindigt rond 22 december (op het noordelijk halfrond en rond 21 juni op het zuidelijk halfrond) met de winterzonnewende.

De lente is mijn favoriete seizoen. Alles weer opnieuw in groei en bloei. Toch is de herfst prachtig  
met al zijn kleuren.


Van zo een uitzicht kan ik sprakeloos genieten.

Wat weten we eigenlijk over de herfst
De Germaanse wortel harbista werd in het Oudhoogduits herbist, in het Middelhoogduits herbest en in het Middelnederlands hervest. Ook het Engelse woord harvest ("oogst") is verwant met onze naam voor dit seizoen.


Aanvangstijdstippen van de astronomische herfst op het noordelijk halfrond:

2013 22 september 22:44 2017 22 september 22:02

2014 23 september 04:29 2018 23 september 03:54

2015 23 september 10:20 2019 23 september 09:50

2016 22 september 16:21 2020 22 september 15:30

Meteorologisch begint de herfst echter al op 1 september.

Het is een moeilijk woord om op te rijmen.Het is wel eens geprobeerd, maar het klopte nooit Een onderzoek heeft uitgewezen dat mensen die in de herfst geboren worden gemiddeld 6 maanden langer leven dan anderen, en dat schijnt dan weer verband te houden met de zon en voeding van zwangere vrouwen in de zomer.

Ondanks het mooie weer van de laatste tijd heeft de herfst zich dit jaar vroeg aangekondigd. Dit dankzij de koude augustusmaand. Wandelaars in bv Tilburg hebben al last van knisperende eikels en beukenoten onder hun voeten.
Lindebomen zijn al volop van kleur verschoten, veel esdoorns hebben hun kenmerkende rode herfstkleuren en ook eiken, beuken, paardenkastanjes en berken beginnen te verkleuren. Normaal gesproken vormt dat herfstpalet zich pas vanaf eind september.

Zowel uit waarnemingen als uit satellietbeelden blijkt dat Nederlandse bossen nu significant minder groen zijn dan vorig jaar rond deze tijd: 8 procent om precies te zijn.

Alles is heimwee, zegt Toon Hermans in zijn Herfstgedicht. Straks als de regen en storm ons deel weer is zullen we heimwee hebben naar die mooie zomerdagen, de bloesem van de pruimenboom, de bloeiende magnolia, naar alles wat groeide en bloeide om ons heen. En die gedachte doet me denken aan de vergelijking "seizoenen van het leven". In deze herfst, (ik heb trouwens altijd gedacht dat ik in de winter geboren ben) zal ik 62 worden. En ja, ik kijk soms met heimwee terug naar de lente van het leven. Niet dat dat nou de allergelukkigste deel was, maar het had toch wel iets. Het spelen op straat, het schoolleven, de eerste verliefdheden. De Trouwdag met alles erop en eraan. En het krijgen van kinderen. Zoals Toon Hermans het stelt zou je ook heimwee naar later kunnen hebben. Ik zie dat niet zo. Elk seizoen heeft zijn bekoringen, heeft de eigen dingen om van te genieten. Maar net zoals ik niet uitzie naar de winter met zijn kou en onaangenaamheden, zo zie ik ook niet uit naar de winter van het leven...dan ben je toch wel echt aan het afbouwen denk ik. In tegenstelling tot de weer seizoenen kun je niet rekenen op een nieuwe lente. Het gaat ophouden. Laten we hopen dat dat een lange winter gaat worden.